Ταπεινός νησιώτης, ευλαβής χριστιανός και ταυτόχρονα μάγος του ύφους, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης χάραξε με την πένα του μερικές από τις ομορφότερες και πλέον λυρικές σελίδες της λογοτεχνίας μας.

Οι ήρωές του είναι άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, με πάθη και αδυναμίες, που διαπνέονται από μια αίσθηση τραγικότητας, αναπόφευκτης αλλά και καταλυτικής.

Στα «Ρόδινα Ακρογιάλια» οι δύο βασικοί χαρακτήρες, ο Διαμαντής ο Αγάλλος και ο Πατσοστάθης, ο πρώτος ναυτικός και ο δεύτερος βοσκός, διηγείται ο καθένας την ιστορία του, δίνοντας στον συγγραφέα την ευκαιρία να κάνει μια πλούσια περιγραφή των ηθών που επικρατούσαν γύρω από τον γάμο και τις προσωπικές σχέσεις στην ελληνική ύπαιθρο την εποχή εκείνη.

Ο ξενιτεμένος Αγάλλος, που έπειτα από μακρόχρονη απουσία επιστρέφει γεροντοπαλίκαρο στο νησί του, και ο ελαφροΐσκιωτος Πατσοστάθης, που δεν παντρεύεται την αρραβωνιαστικιά του επειδή του έχουν κάνει μάγια, δίνουν μια εικόνα της ελληνικής επαρχίας του περασμένου αιώνα, όπου κυριαρχούσαν οι προλήψεις, οι δεισιδαιμονίες αλλά και η αφέλεια.