Τελικά τί νά πρωτοπεῖς γιά τόν Σίμωνα Καρᾶ! Τί νά πρωτογράψεις! Εὔστοχα ὁ καθηγητής τῆς Βυζαντινῆς Μουσικολογίας Γρηγόριος Στάθης στήν ἀναφορά του στό πρόσωπο τοῦ δασκάλου κατά τήν τιμητική ἀναγόρευσή του σέ ἐπίτιμο διδάκτορα ἀπό τό Ἐθνικό καί Καποδιστριατικό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν μεταξύ τῶν ἄλλων τιμητικῶν ἀναφέρει: «Ὁ Σίμων Καρᾶς δέν εἶναι βουνό νά τ’ ἀνεβεῖς καί νά τό περιπλεύσεις, μήτε στοιχειό μήτε ἄνθρωπος σάν κι ἐμᾶς νά πᾶς κοντά καί ν’ ἀντιμετρηθῆς μαζί τους, νά τόν γνωρίσεις ἀπ’ τήν καλή και νά τό μολογήσεις. Ὁ Σίμων Καρᾶς εἶν’ ἄλλος ἄνθρωπος· ἀλλοιῶς ψηλός κι ἀλλοιῶς πλατύς κι ἀλλοιῶς καλός κι ὡραῖος!» Ἄνοιξε δύσκολους δρόμους ὄχι μόνο στήν ἐπιστήμη ἀλλά καί στήν πράξη τῆς ψαλτικῆς καί τοῦ παραδοσιακοῦ μας τραγουδιοῦ καί ὡς πολύ μεγάλο, ἔγινε σημεῖο ἀντιλεγόμενο στούς κύκλους τῆς ἐποχῆς του· ἴσως λόγω τοῦ δυναμικοῦ χαρακτήρα του καί τῆς ἔντασης μέ τήν ὁποία ἐξέφραζε τίς ἀπόψεις του, κυρίως ὅμως, πιστεύω, λόγω τῆς ἰδιαίτερης καί χαρισματικῆς ὀξύνοιάς του μέ τήν ὁποία διέκρινε πράγματα πού δύσκολα γίνονταν ἀντιληπτά ἀπό τούς ὁμότεχνούς του.

Ὅσον ἀφορᾶ τά ποιοτικά σημάδια στά ὁποῖα ὁ Σίμων Καρᾶς ἔδινε μεγάλη σημασία ἔλεγε πάλι ὁ ἅγιος Πορφύριος: «Πῶς νά ποῦμε, ὁ Καρᾶς ἔχει καταλάβει τήν ἀκριβή ἀπόδοση τῆς μουσικῆς μέ τά πολλά σημαδάκια τῆς βυζαντινῆς γραφῆς. Ὅπως καί στή γλώσσα ἔτσι καί στή μουσική ὅσο περισσότερα σημαδάκια ἔχουμε τόσο καλύτερα περιγράφονται οἱ λεπτές καταστάσεις καί αἰσθήσεις καί ἐσωτερικές κινήσεις τῆς ψυχῆς πρός τόν Θεό».

Σέ ἄλλη πάλι περίπτωση ἔλεγε: «Ἡ μουσική εἶναι μεγάλη τέχνη. Ἔχει μεγάλη δύναμη ἡ ἔκφραση καί ἡ ἀπόδοσή της. Ἀκούω καμμιά φορά αὐτούς τούς λαϊκούς τραγουδιστές μέ πόση ἔνταση καί πάθος τραγουδοῦν. Μᾶς διδάσκουν πῶς ἐμεῖς πρέπει νά ψάλλουμε στό Θεῖον. Τό φάλτσο ἔχει ψυχικά αἴτια. Ἡ ἁρμονία τῆς μουσικῆς σέ ὁδηγεῖ στήν ἁρμονία τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Οἱ χριστιανοί ὅλοι εἶναι ἀπαραίτητο νά μαθαίνουν βυζαντινή μουσική». Τέλος σέ ἄλλο πνευματικό τέκνο ὁ ἅγιος εἶχε πεῖ: «Ἄν δέν ὑπῆρχε ὁ Καρᾶς νά γράψει θά εἴχαμε χάσει τήν παράδοσή μας».